Dünyanın dört bir yanında 80 yaşını aşan kötü kalpli bir yığın insan varken, kimseye en küçük yardımı dokunmayan, yedi sülalesine yıllarca yetecek parası olan kötü kalpliler yaşarken ve çevresine kötülük saçmaya devam ederken...
Neden hep iyi kalpli, insancıl, inançlı, sevilen ve sayılan iyi insanları yanına alıyorsun? Biliyorum sevdiklerini genç yaşında yanına alarak şu, dünya denilen pis ortamdan kurtarıyorsun ama onları çok sevenleri de bir düşünsen. Eşi, anası, babası, çocukları, arkadaşları perişan oluyor.
Sitem etmiyorum yüce Allah'ım. Hele şikâyet asla. Sen yarattın bizleri, ne zaman uygunsa da yanına alırsın. Sadece bazen içim yanıyor, dertleşmek ve içimi dökmek istedim yüce Allah'ım. Sen bizi bizden iyi bilirsin.
Bunları geçen gün kaybettiğimiz gazeteci arkadaşım Yalçın Çınar'ı toprağa verirken düşündüm. "Yine gitti bir melek kalpli arkadaşım" derken... Yalçın'ı taa 1970 yılından beri tanırım. Sirkeci'de Haluk Doğanbey'in fotoğraf stüdyosunda kalfayken... Stüdyoya ünlü kadınları ama Türkan Şoray gibi starları götürürdüm, rahmetli Yalçın'ın yardımı ile fotoğraf çekerdim. Yalçın daha sonra Milliyet'e foto muhabiri oldu. Oradan da emekli oldu. Ne kadar iyi insandı, anlatmam imkânsız. Tarihe sanırım bu yüzden geçti. Daha önce hangi gazeteci vefat edince patronu ilan verip, başsağlığı dilemişti? Yalçınımız için Doğan ailesi verdi bu ilanı. Aydın Doğan ve kızları Hürriyet'te çeyrek sayfalık bir ilanla başsağlığı diledi. Çok hoşuma gitti bu düşünce. Umarım diğer medya patronlarına örnek olur.
Son bir yıldır o kadar çok 'iyi insan'ı kaybettim ki... Şöyle bir düşünüyorum. Kütahyalı Sıtkı Usta'yı nasıl unutabilirim. Kütahyalılar ardından kötü şeyler konuştu ama benim düşüncem hiç değişmedi. O bir melek...
Ahmet Vardar Ağabeyimi her hatırlayışımda burnum sızlıyor. Sanki babam gibi hatırlıyorum. Ne hoş adamdı Ahmet Ağabeyciğim. Spor yazarı Kazım Kanat'ı unutmam mümkün mü? 40 yıllık arkadaşım Ümran Baradan sayesinde seramik sanatını sevmiştim. Allah rahmet eylesin, ne kadar özel bir kadındı. Ve çok güzel...
Selmi Andak Ağabeyin yeri dolabilir mi? Her bakımdan ama. Yılmaz Duru da öyle. Onunla bir Moskova maceramız var ki kitap olur. Hele hele TRT'nin yetiştirdiği en kral adam Ayhan Önal... Rahmetlinin yapımcı ve yönetmenliği konusunda yorum yapacak ehliyetim yok. Ama insanlık ve delikanlılık adına dört dörtlük adamdı arkadaşım Ayhan Önal... Nur içinde yat canım.
Tiyatro sanatçısı Sevinç Aktansel ve Beklan Algan'a da çok üzülmüştüm. Ama Moğollar'ın kurucularından davulcu Engin Yörükoğlu'nun ölümüyle adeta yıkıldım. Kanser olduğunu bilmeme rağmen. Engin'i son günlerinde çok sık görüyordum.
Bunlar şimdi aklıma gelenler. Eminim sizin de benim gibi genç yaşta vefat eden arkadaşlarınız veya akrabalarınız vardır. Ne yapalım, hayat böyle. Yaradan ne yazmışsa o oluyor...