2010 Kişisel Bilançomuz
Ne ekstra bir kazanç, ne de bir dost hakiki.
Eksi bakiye verdi, kazançlar elden gitti.
Bakkal bile defteri daha düzgün tutuyor.
Bilançolar tutmadan, kocaman bir yıl bitti.
Kaç gön’le girdin hele, bir yılın geçti neyle?
Eller uzaya çıktı, sen ekrandan seyreyle.
Böyle olmaz bir hayat, böyle geçmez bir sene.
Kişisel bilançonu tutmadan ömür bitti.
Darülaceze nerde? Nerde Çocuk Yuvası?
Tıngırdatabildin mi, bir fakir kumbarası?
Aldın mı sofrasından bir fukara duası?
Ne yazık ki siftahsız bir koca ömür bitti.
Yetiştirme yurdundan bir kızcağız kurtarıp.
Bir ağaç diksen ne olur TEMA Vakfı’ndan alıp?
Günahın sabunlarla geçmez ki kalıp kalıp
Sen bir sevap almadan ne yazık ömür bitti.
Varsa yoksa magazin, varsa yoksa eğlence.
Eller sürünür yolda, senin durak dinlence.
Vebali ağır olur sorumsuzluğun bence.
Bir dua alamadan ne yazık ömür bitti.
Ne atık pil topladım, ne bir kızartma yağı.
Ne bilgimi arttırdım ne de atladım çağı.
Ayırdım Evet hayır, ya da solu ve sağı.
Ne yazık anlamadan koca bir ömür bitti.
Yaşadığına değsin, ruhun bir gön’le girsin.
Mevlana gönüllüysen sen artık yüce Pir’sin.
Ayrımcılık yapma sen de aslında Bir’sin.
Sonsuzluğa varmadan ne yazık ömür bitti.
Bu ülke hepimizin, toprağında şehit var.
Oncu buncu şuncuya, dünya bile gelir dar.
Yüz yıldır aynı sorun, kanım içime akar.
Bir barış göremeden ne yazık ömür bitti.
Gel arkadaş çekinme, dertleşip halleşelim.
Yanlış tuttuğumuz yol dön de helalleşelim.
Gönülde saklı kalan hazineyi deşelim.
Yoksa geçiyor zaman bak koca bir yıl bitti.
İstiyorsan ikibin onbiri daha iyi.
Elli iki kitap seç, her hafta bitsin biri.
Sevelim sevilelim gitsin şu gönül kiri.
Yoksa yine söyleriz, bak koca bir yıl bitti.
Münir der ki tek derdim, kendimi yetiştirmek.
İyi bir insan olup, gönüller bitiştirmek.
İhtiyaç sahibine bir fayda iliştirmek.
Bu yıl da yapamadım, ömürden bir yıl gitti.
Münir Arıkan
İstanbul, 31.12.2010 Saat : 24:00